Universal Product Code is een streepjescode die bestaat uit 12 cijfers die volgens een standaard protocol wordt geconverteerd naar een aantal verticale streepjes strepen met wisselende dikte. UPC wordt voornamelijk gebruikt in de Verenigde Staten, in Europa wordt standaard gebruik gemaakt van de EAN-13 codering. Dit is een uitbreiding op de UPC codering die geschikt is voor internationaal gebruik. Wat is Universal Product Code en hoe wordt dit systeem gebruikt?
Hoewel het ontwerp van George J. Laurer in opdracht van IBM uiteindelijk werd toegepast om de Universal Product Code als standaard in te voeren, ligt de oorsprong in het geautomatiseerde kassasysteem dat al in 1932 gebruikt werd. Toen werd gewerkt met ponskaarten. In 1949 werd een systeem gepatenteerd met een ronde codering, in de jaren zestig en zeventig werd een meerkleurig barcode systeem gebruikt om treinwagons te traceren. Het huidige systeem stamt uit 1973, toen een aantal belangengroepen voor kruidenierswaren besloten om een algemeen inzetbaar protocol te ontwikkelen. Het eerste product dat werd gescand in de winkel was een 5-pak Wrigley kauwgom pakjes. De klant moest een nieuw pak kopen voor eigen gebruik, want dit historische product behoort nu tot het Amerikaans Historische Museum in Washington D.C.
Er zijn nu twee standaard UPC codering in gebruik. De grote standaard UPC-A barcode, en de kleinere UPC-E code. De UPC-A codering werkt op basis van 12 cijfers, de Europese EAN codering bestaat uit 13 cijfers. Naast de werkelijke productcode zijn er ook verificatie getallen mogelijk om fouten bij het lezen te voorkomen. De lijnen worden zwart op wit afgebeeld voor maximaal contrast. Getallen codes worden voor veel producten gebruikt, soms ook zonder barcode om te scannen. Denk aan een Medion TV code for Universal Product Code op een universele afstandsbediening. Door de juiste cijfers in te voeren op de afstandsbediening wordt het universele apparaat gekoppeld aan de televisie.