Accorderen betekent goedkeuren, overeenstemmen of toestemming verlenen. Het is vaak van toepassing op een schriftelijk akkoord of een formele beslissing die door een (eind)verantwoordelijke wordt genomen. Er zijn meerdere facetten binnen de bedrijfsvoering waarin een akkoord kan worden gegeven, denk aan het in gang zetten van een project of het uitkeren van een betaling aan een externe partij. Wat is accorderen en waarom wordt het met niet zoals ‘akkoord’ met tweemaal ‘k’ geschreven?
De betekenis van accorderen kan afwijken op basis van de context waar het woord in gebruikt wordt. In neutraal verband kan het staan voor overeenkomen terwijl het in een meer hiërarchisch verband een goedkeuring of vorm van autorisatie zal zijn. Het is een vrij formeel woord dat met name in het bedrijfsleven en binnen de administratieve sector gebruikt wordt. In de spreektaal wordt vaker gebruik gemaakt van het woord ‘akkoord’. Akkoord geven of akkoord verlenen betekent dus hetzelfde als accorderen.
Accorderen is een leenwoord uit de Franse taal en werd voor het eerst aangetroffen in het jaar 1281. Het originele werkwoord in het Frans is ‘accorder’ waar het standaard Nederlandse achtervoegsel voor werkwoorden -en aan is toegevoegd. Een hyponiem is veraccorderen wat in grote lijnen hetzelfde betekent.
Volgens onderzoek uit 2013 wordt het woord ‘accorderen’ herkent door 91% van Nederlanders en 90% van Vlamingen waarmee het een grote bekendheid geniet. Het woord is opgenomen in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Er zijn diverse redenen om iets te accorderen, hier zijn enkele voorbeelden:
Wanneer het een akkoord betreft voor een betaling worden ook de termen ordonnancering of betaalbaarstelling gebruikt.
In tegenstelling tot akkoord geven wordt accorderen geschreven met dubbel ‘c’ in plaats van dubbel ‘k’. In eerste instantie werden deze schrijfwijzen als voorkeurspelling opgenomen in het Groene Boekje. In nieuwe edities werden de alternatieve vormen ‘accoord’ en ‘akkorderen’ verwijderd waardoor er nu voor ieder woord slechts één juiste spellingsvorm bestaat. De tegenstrijdigheid van ‘k’ of ‘c’ gebruik, terwijl het dezelfde klank en oorsprong betreft, is gebleven. In de eerste editie van het Groene Boekje werd het woord ‘accorderen’ als een vreemd woord gezien terwijl ‘akkoord’ dit niet was. Er zijn meer woorden die hierdoor afwijkende spelling bezitten, denk aan de woorden ‘fabriek’, fabrikaat’ en ‘fabriceren’. In dit geval is de uitspraak wel anders.
