Caller ID is een methode om aan te geven vanaf welk telefoonnummer gebeld wordt. Hoewel dit standaard praktijk is kan deze informatie geblokkeerd worden door de beller. Naast een indicatie van wie belt alvorens het gesprek te beantwoorden, kan het ook gebruikt worden om het nummer van een gemist gesprek of tekstbericht te bekijken. Wat is caller ID en is het verplicht voor bedrijven om een telefoonnummer weer te geven?
Hoewel caller ID een standaard begrip is in telecommunicatie, heeft deze optie niet altijd bestaan. Deze dienst begon in 1993 en werd vastgelegd in de International Telecommunication Union. Daarvoor wisten consumenten niet wie er aan de andere kant van de lijn was. Naast gebruik voor telefoons werd caller ID ook veel gebruikt voor de ‘beeper’. Dit was een voorloper van mobiele telefoons waarbij iemand een telefoonnummer verzendt om contact te leggen met een ander persoon. Dit was een soort terugbelverzoek op basis van telefoonnummer.
Hoewel de caller ID standaard werd vastgelegd in 1993, zouden de eerste concepten al uitgewerkt worden in 1968. Theodore George Paraskevakos heeft de basis gelegd voor de moderne standaard. Er zouden in de loop der jaren meerdere standaard protocollen worden ontwikkeld die in verschillende delen van de wereld zijn toegepast. Er is dus geen universele standaard die overal gebruikt wordt.
Hoewel de caller ID functionaliteit het eenvoudiger maakte om op voorhand te zien wie er belde, kon dit ook als nadeel worden gezien. Met name telemarketing bedrijven gaven liever hun identiteit niet prijs en zouden nummer identificatie juist blokkeren. Een ander probleem met nummerweergave is het stelen van telefoonnummers. Met scraping en crawling worden grote aantallen nummers verzameld die verkocht worden aan commerciële partijen.
Het is niet langer toegestaan om telemarketing uit te voeren vanaf een nummer dat niet zichtbaar is. Er zijn nog wel systemen die doorschakelen en daarmee niet in staat zijn om een telefoonnummer weer te geven. Het is niet toegestaan om gebruik te maken van ‘spoofing’ ofwel een nummer weergeven dat niet het nummer is van waaruit gebeld wordt. Dit heeft te maken met fraude detectie en het toekennen van aftap vergunningen voor specifieke nummers.
