MoSCoW-methode

De MoSCoW-methode is een manier om prioriteiten te stellen. Het wordt gebruikt in management, zakelijke analyse en software ontwikkeling, met als doel te bepalen waar de prioriteiten liggen voor de stakeholders. Wat is de betekenis van MoSCoW-methode en wie heeft deze methode ontwikkeld?

Wat is MoSCoW-methode?

Deze vorm van prioriteiten stellen werd ontwikkeld door Dai Clegg, en werd voor het eerst geïmplementeerd binnen de Dynamic System Development Method. De categorie indeling is als volgt:

• Must have: Dit zijn de kritische kenmerken waar de levering aan moet voldoen. Wat tot deze groep behoort kan tijdens het ontwikkelingsproces veranderen, mits alle stakeholders het hier mee eens zijn. Denk aan banden op een auto, of de letter “A” op een toetsenbord.
• Should have: Deze kenmerken zijn belangrijk, maar het product kan ook zonder deze zaken bestaan. Wanneer ze niet binnen de deadline ontwikkeld kunnen worden, kan dit in een later stadium gebeuren. Denk aan bug-fixes voor software.
• Could have: Dit zijn de zaken die interessant zijn, maar niet wezenlijk van belang zijn voor de kwaliteit of het gebruik van een product. Als er tijd en middelen beschikbaar zijn is het een voordeeltje, maar essentieel is het niet. Dit zou een extra set aan levels kunnen zijn voor een computergame.
• Won’t have: Dit zijn de kenmerken die volgens de stakeholders zo weinig voordeel bieden dat ze net zo goed weggelaten kunnen worden. In een later stadium kan dit heroverwogen worden, maar de prioriteit ligt erg laag. Bijvoorbeeld 1 extra versnelling op een fiets met al 35 versnellingen.

Het eerste woord “Must” kan ook gezien worden als een acroniem voor “Minimal Usable Subset”, dus de minimale kenmerken die het product nodig heeft om te functioneren.

Een begin, niet de eindconclusie

Deze categorisering en definities binnen de MoSCoW-methode zijn behoorlijk flexibel, zonder harde grenzen. Daarnaast wordt de vraag “waarom?” niet duidelijk beschreven. Daarmee moet deze methode als een hulpmiddel worden beschouwd, niet als een definitieve beslissingname.