Uitgangsregel staat voor de laatste regel van een alinea. Deze regel zal doorgaans niet geheel gevuld zijn met tekst, maar een witte ruimte bevatten. Het laat visueel zien waar een deel van een tekst eindigt, om zo een langere tekst in kleinere segmenten op te kunnen delen. Naast het visuele aspect kan het segmenteren van subonderwerpen een reden zijn om deze vorm toe te passen. Wat is Uitgangsregel en zijn er ‘regels’ om je aan te houden?
Als een lezer een pagina vol woorden voorgeschoteld krijgt kan dit intimiderend overkomen. We hebben op school geleerd om per regel te lezen, maar een groot aantal regels onder elkaar leest niet prettig. Daarnaast zullen langere teksten doorgaans opgebouwd zijn uit fragmenten die onderdeel vormen van een groter geheel. Door de tekst te verdelen in alinea’s wordt de leesbaarheid vergroot. De laatste regel van een alinea wordt een Uitgangsregel genoemd.
De betekenis van Uitgangsregel is niet een regel / richtlijn / wet voor de wijze waarop een alinea afgesloten dient te worden. Het gaat specifiek om de regel ofwel horizontale lijn waar de woorden op komen te staan. Er zijn wel suggesties hoe deze regel ingevuld kan worden. Zo wordt het afgeraden om één woord of een afgebroken deel van een woord op deze regels te plaatsen. Ook een individueel woord op de volgende pagina wordt afgeraden.
Bij digitale publicaties zoals websites zal de uitvulling in de meeste gevallen automatisch bepaald worden. Door een kolombreedte aan te geven worden zinnen automatisch afgebroken. Omdat de kolombreedte kan afwijken per beeldscherm, evenals het lettertype en lettergrootte, is het niet mogelijk om specifiek te bepalen hoe een Uitgangsregel wordt weergegeven. Met name voor deze toepassing is het gebruikelijk om een lege tussenregel in te voegen zodat de weergave altijd duidelijk is. Een alternatief is het verspreiden van documenten met vaste opmaak zoals een PDF document.
