De Telecomwet of volledig Telecommunicatiewet is een Nederlandse wet die dateert uit 1998. In deze wetgeving staan de regels met betrekking tot de infrastructuur van communicatiemiddelen, met een focus op de liberalisering van het netwerk en de mogelijkheden voor mededinging. Wat is Telecomwet en welke mogelijkheden of restricties biedt deze wetgeving voor zowel bedrijven als consumenten?
Het doel van de overheid is om iedereen vrije toegang te verschaffen tot een moderne en betrouwbare telecommunicatie infrastructuur. Hoewel aan het einde van de jaren tachtig al mogelijkheden bestonden om verbinding te maken met het internet, zou het tot het einde van de jaren negentig duren voordat internet ingeburgerd was. Naast bereikbaarheid via bijvoorbeeld telefonie is ook de beschikbaarheid van belang. Iedereen heeft recht op voldoende, betaalbare telecommunicatiemiddelen. Zo moeten noodnummers altijd bereikbaar zijn, en voorrang krijgen op andere diensten. Daarnaast moet er rekening worden gehouden met nieuwe technologieën. De Telecomwet gaat over verschillende zaken waaronder:
De betekenis van de Telecomwet is in de loop der jaren veranderd, in 2016 werden er diverse wijzigen doorgevoerd waaronder de overstap naar andere providers, vergoedingen bij storing en continuïteit van alarmeringen. Naast de ACM ziet ook het Agentschap Telecom toe op de naleving van de regels.
In aanvulling op de nationale wetgeving zijn er ook afspraken op Europees niveau gemaakt die betrekking hebben op Nederlanders. Denk aan het afschaffen van roamingkosten voor bellen binnen Europa, of de AVG privacy wetgeving.
