Schreef staat voor een lijn die bij Serif lettertypes dwars op de uiteinden van lijnen staat waar de letter uit opgebouwd is. Deze vorm dateert al terug naar het Romeinse Rijk. Daar werden letters uit steen gegraveerd. Aan het einde van lijnen ontstonden vanzelf al verwijdingen. Wat is Schreef en waarom wordt er steeds minder gebruik gemaakt van deze letters?
Hoewel er niet met absolute zekerheid kan worden vastgesteld wat de herkomst is, wordt zowel in Duitse als Engelse encyclopedieën verwezen naar Nederland als mogelijke oorsprong van de term Schreef. Hierbij wordt verwezen naar de verleden tijd van het woord ‘schrijven’. Het gebruik van Serif en Sans Serif lettertypes in tekstverwerking hebben deze, van oorsprong Franse, termen meer bekendheid gegeven. Hoewel ‘Serif’ een Franstalig woord is, wordt in de Franse taal juist het woord ‘Empattement’ gebruikt voor de Schreef in lettertypes.
Er zijn twee redenen om Schreven te gebruiken. Ten eerste omdat ze een beter onderscheid aangeven tussen letters, die qua vorm soms erg op elkaar lijken. Daarnaast fungeren ze als horizontale lijnen die de ogen beter regel voor regel laten lezen. Op een beeldscherm kan een Serif lettertype juist de tekst minder goed leesbaar maken, daarom worden voor digitale publicaties doorgaans Sans Serif fonts gebruikt. Ook in drukwerk worden steeds vaker Schreefloze lettertypes gebruikt, moderne ontwerpen zoals Optima maken op andere wijze onderscheid tussen letters wat het gebruik van Schreven overbodig maakt.
De betekenis van Schreef wordt ook gebruikt in het spreekwoord “over de Schreef gaan”, wat betekent dat een grens wordt overschreden. Dit is een uitdrukking met een herkomst in Griekenland, waar steengraveerders begonnen met het uitkerven van de begin- en eindpunten. Daarnaast wordt het woord in de Nederlandse taal ook gebruikt als synoniem voor een korte streep. Naast “een streepje voor hebben” is er ook de uitdrukking “een Schreefje voor hebben”.
