Wat is No-go ?

No-go betekent letterlijk “niet gaan”, waarmee een ruimte bedoeld wordt waar personen niet binnen mogen treden. Naast fysieke ruimtes geldt deze restrictie ook voor controversiële onderwerpen, of websites met pagina’s die niet vrij bezocht mogen worden. Wat is de definitie van No-go, en hoe wordt deze term gebruikt in verschillende situaties?

Wat is No-go?

De Engelse term No-go werd voor het eerst geïntroduceerd in 1971. Letterlijk staat het voor een locatie die niet toegankelijk is. Vaak wordt dan ook de term “No-go area” gebruikt. Dit kan duiden op ruimtes die alleen toegankelijk zijn voor gekwalificeerd personeel, of gevaarlijke ruimtes in een gebouw of complex. Naast fysieke locaties kan dit ook van toepassing zijn op delen van websites die niet openbaar toegankelijk zijn voor iedereen. Hier kunnen verschillende redenen aan ten grondslag liggen zoals:

• Een pagina of deel van een website die nog niet is afgerond. De URL bestaat al, maar de invulling is nog niet compleet. Bij het bezoeken van deze pagina kan hiervoor melding worden gemaakt. Denk aan een webshop.
• Een onderdeel van een website dat alleen toegankelijk is met een login. Dit kan bij betaalde online diensten het geval zijn, of voor online publicaties die gebruik maken van een paywall voor abonnees.
• Een website die niet geschikt is voor een specifieke doelgroep zoals kinderen onder 18 jaar. Denk aan pagina’s met erotische of gewelddadige content.
• Het ‘Dark Web’ kan ook aangemerkt worden als een No-go area, daarbij gaat het vaak om illegale praktijken die bewust worden afgeschermd voor buitenstaanders.

Wat is een No-go gebied online?

Op het internet kunnen controversiële onderwerpen ook als No-go gebieden worden aangemerkt. Zo zijn er bijvoorbeeld gemeenschappen waar hatelijke opmerking jegens een specifieke doelgroep niet getolereerd worden. Dit is bestemd om een ‘Safe Zone’ te creëren zonder dreiging om beledigd te worden, of om kritische opmerkingen buiten te sluiten.