Cloaking is het Engelse woord voor ‘verhullen’. Bij zoekmachine optimalisatie wordt deze term gebruikt voor het aanbieden van informatie aan web spiders die niet overeenkomt met de werkelijke content. Wanneer een bot op een pagina landt zal automatisch een alternatieve versie van de werkelijke pagina aangeboden worden. Wat is cloaking, welke vormen bestaan er en wat is het nut van deze methode?
Zoekresultaten worden gegenereerd op basis van bots, spiders en crawlers die webpagina’s bezoeken en indexeren. Normaal gesproken krijgen deze stukjes software dezelfde pagina voorgeschoteld als menselijke bezoekers. Maar als een website administrator bepaalt dat de herkomst van de bezoeker een specifiek IP adres is, of door de User Agent HTTP headset van de bezoeker uit te lezen is, dan kan er een alternatieve pagina worden vertoond.
Er zijn twee redenen om gebruik te maken van cloaking. Ten eerste om een hogere ranking in zoekmachines te bewerkstelligen door een pagina aan te bieden die geoptimaliseerd is voor het algoritme, niet de bezoeker. Daarnaast wordt deze methode gebruikt om geheel andere content aan te bieden, een techniek die websites met pornografisch materiaal regelmatig gebruiken. Zo kan het filteren van volwassen content omzeild worden. Er zijn overigens ook cloaking strategieën die wel degelijk gericht zijn om menselijke bezoekers om de tuin te leiden. Het is eveneens mogelijk om personen die via een zoekmachine binnenkomen andere pagina’s te tonen dan personen die direct via de URL op de pagina landen.
SciFi en Fantasy auteurs verwijzen vaak naar een ‘cloaking device’, een apparaat of object dat verborgen kan worden. In Star Trek komt deze technologie regelmatig voor, ook in Harry Potter bestaat er een mantel die personen kan verbergen. Er zijn diverse materialen en methoden onderzocht die deze vorm van verhullen mogelijk zouden maken, waarbij metamaterial cloaking een bekend fenomeen is.
