Bashing staat in de letterlijke vertaling voor beuken, of slaan. Op het internet en met name in social media staat het voor negatieve berichten publiceren over een persoon of organisatie. Naast individuele acties betreft het ook vaak (gecoördineerde) groepsacties om een individu of bedrijf in een kwaad daglicht te stellen. Wat is bashing en waar komen deze acties vandaan?
Kritiek op mensen of andere zaken is niet nieuw. Je kunt iemand bekritiseren over hun kleding, of je zegt tegen een collega dat het laatste Games of Thrones seizoen compleet waardeloos was. Vaak zijn het uitspraken die niet veel impact hebben op personen of de maatschappij, toch kan deze vorm van negatieve uitspraken veel impact hebben op een persoon of organisatie. Het internet heeft het uiten van een mening niet alleen eenvoudiger gemaakt, maar ook anoniem. En daarmee is bashing een cultuur geworden die een negatieve spiraal ten gevolge kan hebben. Gamergate is een voorbeeld van kritiek op een wijze van berichtgeving die al snel transformeerde naar persoonlijke aanvallen en bedreigingen.
Je kunt Dwayne “The Rock” Johnson een slechte acteur vinden, toch zal hij dit in persoon niet vaak te horen krijgen. Naast zijn ontwapenende glimlach heeft hij ook flinke spierballen, niet echt iemand om face-to-face te bekritiseren. Via Twitter of Facebook is het een stuk eenvoudiger, de kans dat The Rock bij je langskomt om verhaal te halen is erg klein. Dit maakt bashing zo laagdrempelig en tegelijkertijd ook gevaarlijk. Zeker wanneer het in een groep wordt gericht op één persoon. Denk aan klasgenoten die een student dusdanig online ‘bashen’ tot het kind in kwestie zelfmoord pleegt. Maar ook voor politieke doeleinden wordt bashing ingezet als instrument om politieke tegenstanders de grond in te boren. Dit is niet nieuw, maar internet technologie heeft de verspreiding van negatieve berichtgeving en misinformatie veel eenvoudiger gemaakt. Zo zijn er bedrijven die met nep-accounts tegen betaling mensen en organisaties zwart maken.
